ده

اگه اونموقع ها بود می خواستمت، ولی الان دیگه نه.

الان دیگه می خام تنهای تنها باشم.

یاد گرفتم دیگه خودم باشم.

چقدر گشتم دنبالت و پیدات نکردم.

پس هروقت روی پاهام وایستادم و شدم خود خودم،

میام سراغت.

پس حالا حالا ها زود است.

جدیدا پس از بیست و خورده ای سال زندگی، فهمیدم که اگه یه چیزی رو می خواهی رها کنی، نباید از جلوی چشمت حذفش کنی. باید بذاریی باشه و کم کم از زندگیت محوش کنی.